Oczywiście, że nie To byłoby bez sensu, bo zgadywanie stałoby się zbyt proste

Jeżeli ta karykatura elfa nie odda Amber duszy, to nie ręczę za siebie! Zawsze starałem się nie bluzgać, ale takie okazje nie zdarzały się często. Po chwili zawyłem z bólu. Nie dość, że kopnął mnie w sam nos, to jeszcze wysłał kulę ognia na mój grzbiet! Szybko wytarzałem się w trawie, aby ugasić ogień, ale od tej chwili swąd palonego futra towarzyszył mi przez długie godziny. Postanowiłem odpłacić się pięknym za nadobne i wgryzłem się w jego kostkę.
A tfu! Smakuje jak stare skarpetki! A innymi słowy jak coś przepełnionego mroczną energią. Mimo tego nie puszczałem, bo to był, jak na razie, jedyny udany atak na tego całego Shena.
Auć! Jednak mi się nie udało! - krzyknąłem w myślach uderzając o ziemię.

Czułam sie dziwnie. Pod sobą miałam zimną ziemie a ja mimo wszelkich starań nie mogłam sie obudzić. Czułam ból w klatce piersiowej. Cos wypędziło moją duszę, lecz teraz juz powróciła. Czy aby na pewno? Czy to nie był sen? Nie mam pojecia. Chce jedynie pozbyć się bólu.

(Two points for me? xD Mam pomysł - kiedy dopiszemy do piątej strony zobaczymy, jako kto najczęściej się pisze )

W końcu się udało! Nawet nie wiem, jakim cudem udało mi się wydostać z tej piekielnej sieci. Może miałam po prostu szczęście? No cóż, może. Teraz tylko pomogę Aine i razem zabierzemy się do działania. Moja magia powietrza z pewnością się przyda, oj tak...

Już od tak dawna nie czułam wiatru na twarzy....To dość przyjemne, ale wolę boskie życie. Ludzkie ciało jest takie ograniczone. Ach, jak łatwo jest nad nim zapanować.
Sama do końca nie wiem czemu wybrała akurat tą śmiertelniczkę. Swoją drogą ciekawie by było gdyby zaczęła spadać. Choć niewątpliwie szkoda by było tak dobrego narzędzia.
Cóż widzę że muszę wziąć sprawy w swoje ręce. Najpierw zajmę się tym hałasującym wilkiem i małym elfem. Ach, Obrzydliwe.... kłaki z futra tego sierściucha przykleiły mi się do palców... Och, okropność.
Teraz czas na tego... och, zawsze zapominam jak się wabi tu, na Ziemi... Ach, oczywiście Śmierć... czy to nie jest zbyt kobiece imię jak na niego?.. no ale cóż. Mniejsza o imię. Gdy tylko  mnie zobaczył wyglądał jakby ujrzał swoją zgubę i własną śmierć. Ironia...

Alleria! Wreszcie jakaś pomoc, myślałam, że już nigdy się stąd nie wydostanę. Ale z tym podmuchem wiatru to troche przesadziła, aż odleciałam kawałek do tyłu.
Prawie nic nie widze, tylko All przede mną. Jakaś dziwna mgła się utworzyła... Naprawdę, nic nie widzę. Krwawa elfka chyba ma to samo, bo odwróciła się do mnie i spojrzała pytającym wzrokiem, lecz odpowiedziałam jej, że także nic nie rozumiem.

Siedziałam oparta o mur dłuższy czas. Niedługo potem zauważyłam biegnące w moją i Asad stronę Allerię i Aine, które patrzyły z przerażeniem raz na mnie, raz na amazonkę. Nie mogłam niczego pojąć, a głowa nadal pulsowała. Musiałam poukładać myśli, jednak te za nic nie chciały się poskładać. Oparłam głowę o kolana i starałam się przywołać jakiekolwiek wspomnienie... Na próżno jednak.

i znowu ****

Gdy tylko usłyszałam ton z jakim wymówiła te słowa, drgnęłam a przez moje ciało przeszedł cień strachu. Zawsze wzbudzała we mnie niechęć. Jakby chciała aby tak było. Tak naprawdę nie wiem co o niej myśleć. Nie mam pojęcia po czyjej jest stronie. Wydaje się czasem taka... obca? Nie wiem. Nie umiem tego określić. Ta rana... wciąż krwawi ale muszę wiedzieć co sie dzieje z April! Dlaczego oni mnie nie słuchają? Dlaczego nie dają mi dojść do słowa?