- czyżby? - Uniosła brew, prychając. - wybacz lecz wydaje mi się również, że nie każdy chciałby mieć za wroga nekromante - powiedziała i odstąpiła jeden krok do tyłu, obserwując orka.

Sesshoneru stał w bezruchu, podczas wymiany zdań orka i nekromantki. Słuchał, czekając, co z tego wyniknie, aż w końcu sam zabrał głos.
- Może lepiej poszukać tego Eliara, niż stać i kłócić się w jednym miejscu? Idąc, też można to robić. - Pozostali spojrzeli na niego sceptycznie. - Ja tylko proponuję...

Amber wymruczała cos pod nosem.
- nim tu zostaniesz, musisz porozmawiać z Aine. Ten zamek nalezy do niej - rzuciła chłodno do orka. - Po drugie, o Eliarze dowiesz się w czasie zebrania, które jak mam nadzieje, odbędzie się wieczorem. Nie mamy czasu na wyjaśnienia. Zbyt dużo czasu nam to zajmie. Ale jesteś bezpieczny. Eliar zagraża tylko tym, którzy obcują z magią.

Śnieżna elfka skręciła w lewo, rozglądając się uważnie. Idąc, usłyszała nieznany głos. Przyspieszyła kroku, skręciła w kolejny korytarz. Przez głowę jej przebiegła myśl, że ten zamek to labirynt godny minotaura. Ale to, co ujrzała potem, niemal przyprawiło ją o zawał serca. Odruchowo sięgnęła po sztylet, który miała przy sobie zawsze, jednak opuściła rękę. Ten ork najwyraźniej inteligentnie rozmawiał sobie ze zirytowaną Amber. Sesshoneru za to stał sobie z boku, najwyraźniej nie interesując się wymianą zdań. Zbliżyła się do nich.

Po chwili stanęła obok nich, przy okazji zaglądając do komnaty, której drzwi otwarto na oścież. Zniesmaczył ją widok kupy kudłów pozlepianych krwią, ale szybko przywołała na twarz łagodny wyraz.
- Gość? - spytała, spoglądając na orka, a potem na Amber. - Znasz go? - Istotnie zaskoczył ją widok zielonoskórego w zamku, jednak jej mina na to nie wskazywała.

-Panienka pozwoli, że się przedstawię. Jestem Ighraud Rujm Ini Varyar Ge Nara Erimis Kurt Thylaes Kuons Tredsnude, ale proszę mówic mi Mukvulg.- ork udał, że nie widzi zaskoczenia na twarzy nowoprzybyłej- Jestem, jak zapewne panienka zauważyła, orkiem. Ale proszę sięnie bac. Jestem daleko bardziej cywilizowany, niż moi kuzyni. A teraz, czy uczyni mi panienka zaszczyt i poda swe imię?

-Panie wybaczą, ale czy zamierzamy stac tu przez całą noc? Oczywiście, jeśli tak, to nie mam nic przeciwko, jednakowoż wydaję mi się, iż to dobry moment by usiąśc i porozmawiac. Jestem tu kilka chwil, ale już trafiłem na kilka spraw, które szczerze mnie zaintrygowały. Oczywiście to tylko sugestia. Decyzja pozostaje w gestii szanownej pani Ainelii.
Ork ukłonił się dwornie co wyglądało dośc komicznie.

Aine ścisnęła kąciki oczu palcami.
- Cóż, ktoś o takiej sile jak twoja, orku, może się nam bardzo przydać, gdyż w naszych szeregach dominują magowie i nekromanci - kątem oka zerknęła na Amber. - Jednak nie ma czasu na spokojne rozmowy... czas ucieka.