Aine zmarszczyła brwi i odgarnęła włosy do tyłu.
- Myślisz, że źle postąpiłam pozwalając mu zostać? - spytała. - W tej kategorii nieobce mi są jedynie lodowe golemy...

Elfka westchnęła.
- Nie znoszę tylko obserwować, ale skoro tylko tyle możemy zrobić... - Również wzruszyła ramionami. Zatrzymała się przy drzwiach do własnej komnaty. - Powiedz mi, jeżeli zauważysz coś niepokojącego - poprosiła i weszła do środka.

- Ależ można - odpowiedziała Aine, pomagając April wstać. Jednak zawsze czujna Amber coś zauważyła. Podniosła z długiego na cały korytarz dywanu niewielki kamień. Obróciła go w palcach.
- Skąd to tu się wzięło? - zapytała sama siebie nekromantka. Śnieżna elfka wyciągnęła kamień z ręki kobiety i przyjrzała się mu bliżej.
- Wygląda zwyczajnie - stwierdziła. - Jednak nie wydaje mi się, żeby takie rzeczy same pojawiały się na dywanie.

Z bocznego korytarza wyłonił się Sesshoneru. Spojrzał na "zebranie" i uśmiechnął się szeroko.
- Fantastyczna ta szafa - zwrócił się do Aine. - Przez kilka minut nie mogłem wyjść spod wielkiej sterty kamieni. - Przekrzywił głowę. - Identycznych jak ten, który trzymasz. - Chciał podejść bliżej, ale zatrzymał go wzrok nekromantki.

Jak na zawołanie zrobił minę niewiniątka.
- Cóż, nie znam pełnych zastosowań ów szafy. Może prócz klonowania potrafi jeszcze teleportować? - Wzruszył ramionami. - A jeżeli nie, mogła to być moja sprawka. Mogła... - powtórzył.

- A czym mam się zająć? - Rozłożył ręce. - Sprzątaniem? Gotowaniem? Praniem? - Podrapał się po głowie.

- Bestii? Jakiej? Gdzie? - Zamaszyście pokręcił głową na wszystkie strony, jakby chciał coś strząsnąć z włosów.

Stanął nagle niemal na baczność.
- Ach tak. Tej. Bestii. To ja pójdę jej poszukać. - Odwrócił się, aby szybko się ulotnić.